Znaczenie ornamentacji w muzyce irlandzkiej jest szczególne w porównaniu z innymi gatunkami muzycznymi. Jest tak, w głównej mierze, dlatego że ornament w swojej definicji nie jest elementem niezbędnym. Powinna istnieć zatem możliwość zagrania melodii bez ornamentacji, co w przypadku znacznej części tradycyjnych utworów jest niewykonalne. Skoro jest to niemożliwe poznajmy podstawowe grupy ornamentów stosowane w muzyce irlandzkiej (tłumaczenia własne, jeśli ktoś zna lepsze niech da znać w komentarzu).
- artykulacja - nie jest w ścisłej mierze rodzajem ornamentacji, ale na potrzebę klasyfikacji umieszczam ją tutaj. Artykulacja to coś w rodzaju króciutkiego, początkowego fragmentu dźwięku. Wyróżniamy tutaj tonguing (opisywany już przeze mnie wcześniej sposób "atakowania" dźwięków językiem poprzez sylabę "tu") oraz throating (podobny, ale z użyciem gardła oraz przepony zamiast języka). Teoretycznie do tej kategorii powinno zaliczać się też cuts i strikes, ale ze względów historycznych zaliczamy je do ornamentacji palcowanych
- ornamentacje palcowane jednodźwiękowe - zaliczamy tu wspomniane wcześniej cuts i strikes, a także slides
- ornamentacje palcowane wielodźwiękowe - zaliczamy tutaj rolls, cranns, trills, finger vibrato i inne
Kończąc pragnę zaznaczyć tylko, że nie ma konieczności używania wszystkich rodzajów ornamentów podczas swojej gry. Tak na prawdę większość muzyków używa niektórych z nich bardzo rzadko (niekoniecznie każdy tych samych). Po prostu z dostępnego arsenału należy wybrać takie, które pasują do naszego stylu i nie dodawać nic na siłę. Utwór ma przede wszystkim odpowiadać naszym gustom, bo jaką można czerpać radość z grania w sposób nie podobający się nam samym?
Posty
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz